Rally in Engeland
Op 06 juni zijn wij, Tammie, Bianca en ik zeg de gek Rob vertrokken naar Rotterdam om
daar op de boot te gaan naar Engeland en dan wel om precies te zijn Hull en dan door naar
Doncaster. We hadden bij de boot afgesproken met Michel de president van YCCNL, die
onze overtocht geregeld had, om in te checken. Samen met hen en enkele andere leden van
de YCCNL en 2 van de YCC Noorwegen gingen we de overvolle boot op ( er was ook iets op
het eiland Man??). Motor vast, kajuit op gezocht en door naar de bar voor een gezellige
avond. Na de nodige versnaperingen zochten we ons bedje op.
De volgende ochtend lekker brak en fruitig het bedje uit en eens kijken of er al wat van het
zwarte goud te bespeuren was en na 1 blik uit het raampje kwam langzaam aan Hull in zicht.
Motorpak aan en op naar het parkeerdek een de motoren los snoeren. Eenmaal buiten
werden we op gewacht door Don en Margret die ons via een lekker Engels tentje, Barney’s
Dinner, voor een Engels ontbijtje naar de Doncaster Knights begeleiden. Wel een raar land
hoop ambulances en weinig politie en Jan en alleman reed aan de verkeerde kant dus dat
deden wij ook maar om ongelukken te voorkomen.
Eenmaal bij het rugby stadion aangekomen werden hartelijk verwelkomd door de leden van
de VSOC Doncaster, tentje opgezet en neer ploffen met een biertje. De dames gingen
ondertussen met de Dark Poison rond om weer oude vrienden te zien en nieuwe te maken.
Na het avond “eten” en eten tussen haakjes want het was nu niet van HET, lekker feessie
vieren. Om 24.00 uur was het dan zover, men had het goed opgeslagen en Tammie werd
even in het zonnetje gezet, mijn vrouwtje was jarig (hoe leuk).
Na een gezellige avond lekker de slaapzak opgezocht om de volgende morgen lekker brak
aan het Engels ontbijt aan te schuiven. Nadat we deze genuttigd hadden en de nodige koffie
achterover te hebben getikt hebben we ons maar klaar gemaakt voor de Ride Out welke
door, het best wel mooie, gedeelte van Engeland richting Sherwood Forest ging. Helaas was
de man met pijl en boog er niet meer (volgens mij had Mr. Robin Hood een ADV’tje) maar
ons daar toch kostelijk vermaakt. Bij terugkomst bij het treffen terrein was er besloten om
buiten de deur tegaan eten gezien het niet echt super was daar. Dus op naar een restaurant
dat 10 min lopen verder stond.
Daar aangekomen met zo’n 60 andere bikers was het restaurant lekker vol. Zowel binnen als
buiten zaten de bekende leren vestjes. We hadden voor 50 man/vrouw gereserveerd, het
werden helaas iets meer en voor de kok teveel. Want na lang wachten kwam men maar
vertellen dat de kok de benen had genomen maar dat men er alles aan deed om ons van
een maaltijd te voorzien. Na een dikke 2 uur en tig biertjes later kwam het dan toch eindelijk
en zowaar het was nog lekker ook. Tegen 22 uur gingen we maar weer terug om ons in het
feest gewoel te storten en na de normale “plechtigheden ging het feest weer verder. Nadat
dat ik de tent uitgeveegd werd toch maar weer na een hele leuke dag de tent opgezocht.
Zondag de dag van vertrek. Nou we konden lekker rustig aan doen want de boot vertrok pas
rond 20.00 uur. Dus maar wederom onder leiding van Don en Margret, via wat toeristische
routes richting de boot. Onderweg nog even gestopt voor de lunch bij Squires Cafe Bar en
daar kwamen de echte Mods, scooters met zoveel mogelijk spiegels en lampen en natuurlijk
als kleding de groene Parka. Het is een echt motor restaurant want de parkeerplaats stond
helemaal vol met alle soorten motoren en scooters en een enkele auto.
Bij de boot aangekomen en afscheid genomen van onze Engelse begeleiders begon het
alweer leuk bij het inchecken. Ik (Duif) was als eerste bij de incheck geland en aan de
andere kant kwam Michel. Het eerste wat ik van de jonge dame te horen kreeg “U staat niet op de lijst”, WTF ik was toch ook heen gegaan?
Met wie reist u vroeg ze en gelijk wees ik
naar de andere kant van het incheck hokje en gelukkig ook Michel stond niet op de lijst. Na
veel vijven en zessen kwam er ergens een hele grote rol tevoorschijn en ja hoor we stonden
erop. We konden verder, euh niet dus we moesten langs de douane met ons drieën en de
vriendelijke man vroeg of de aanhanger open mocht. Geen probleem zei ik en … FUCK daar
kwam een 3 liter fles naar boven waar nog wat Dropshot in zat. Nou dit vond de beste man
erg gaaf en na dat de man even lekker geroken had en door zijn collega op de foto was
gezet mocht de fles weer terug in zijn dekentje en wij de boot op.
Na een vermoeide avond aan de bar en het heerlijke Europese eten in het restaurant weer
de kajuit opgezocht. Bij het wakker worden zag het er buiten somber uit. Na 4 dagen mooi
weer te hebben gehad was het bij aankomst in Nederland zwaar teleur stellend. Nog voor we
de douane door waren was iedereen doorweekt. Maar al met al een geslaagde Rally (zoals
ze dat bij hun noemen) met weer veel oude en nieuwe vrienden.
Grtzz Drammie, Sweet Devil en ik zeg de gek opa Duif
